Q schreef een boek. Het proces begon als volgt: Van Twitter naar blogs, van blogs naar een boek. ‘Doe het facking zelf’, “een zelfhulpboek waar je geen reet aan hebt”, zo stelt Q zelf.  Localhotspots vind haar humor en zelfspot erg leuk om te lezen en wil dit met jullie delen. Hou je er niet van, scroll dan verder 😉

Rare gewoontes, wie heeft ze niet?

Ik wel hoor! Of het tics zijn?…. geen idee. Het schijnt dat je het doet omdat je met die handelingen “in control” bent. Zo hang ik de was op met dezelfde kleur knijpers als dat het kledingstuk is wat ik op ga hangen. Wit shirt, witte knijpers. Soms hebben ze de kleur knijpers niet of is het kledingstuk te bontgekleurd (gebeurd niet veel want ik draag voornamelijk zwart), dan volstaat de houten knijper. Ik probeerde een tijdje alleen houten knijpers, maar daar werd ik onrustig van. Het is niet zo dat ik een OCD probleempje heb want als een ander de was ophangt (is enorm zeldzaam hier in huis want er lopen alleen maar onverschillige pubers rond die echt andere belangrijkere zaken te doen hebben) vind ik dat geen enkel probleem. Als ik het zelf op mijn knijper knijp manier doe voel ik mij gewoon relax. Nog een dingetje, ik noem het eerder een
gewoonte, is dat ik iedere avond voor het naar bed ga de huiskamer volledig opruim altijd op dezelfde manier en op dezelfde volgorde.

Mijn vriend zet de radio niet uit als een liedje op de radio of playlist niet eindigd op een volledige zin. Wat zou er gebeuren als ik een song op zet met alleen maar lalalalalala? Geen idee dat probeer ik straks even uit. En mijn jongste heeft een kontafveeg ritueel van een minuut of 25 Ik wil het niet eens weten). Er zijn mensen die tig keer controleren of de deur wel op slot zit of dat ze hun sleutels wel bij zich hebben. Vroeger mocht ik van mijzelf niet op de voegen van de straatstenen lopen wat resulteerde in een vreemd huppel loopje. Ik dacht ook altijd dat er een elastiek aan mijn kont vast zat en dat ik na school exact dezelfde
weg terug moest lopen als dat ik op de heenweg had gelopen. Als er dan een fiets in de weg stond dan dacht ik dat er vreselijke dingen zouden gebeuren want mijn “elastiek” zat in de knoop. Blijkbaar zong ik ook de hele dag hele rare onverstaanbare liedjes in een vreemde niet bestaande taal. Ik dreef mijn moeder daarmee tot waanzin (is nooit meer goed gekomen).

Het schijnt dat de meerderheid van de mensen niet de eerste trede op de roltrap nemen. Nou probeer dat maar eens met een kokerrokje op naaldhakken. En men kijkt na het huilen altijd in de spiegel…nou dat doe ik liever niet, de mascara druipt van mijn kin en door de enorme wallen zie ik mijzelf niet eens. In de winkel pak je ook niet de eerste fles of lipstick uit het schap (nee nee ik bedoel niet de tester) want men denkt dat er al iemand “aan heeft gezeten. Nou dan heb ik nieuws voor je die mascara of het doosje tampons lopen niet vanzelf dat schap in…dus er heeft al iemand aangezeten! Op de klok kijken en direct weer vergeten hoe laat het was…..Denken dat knopjes bij het stoplicht echt werken, of dat het helpt dat je er 20 keer geërgerd op drukt.

In Vlaanderen schijnen ze hun patat (ok, zij noemen het frieten) in rauw ei te dopen. Nu woon ik deels in Vlaanderen ik heb het nog nooit gezien maar google roept het. Bij een communie bestellen ze geen gewone taart maar een ijstaart in de vorm van een lammetje. Ze snijden met een mes de kop eraf (van de ijstaart het niet van het kind, dat zou best gek zijn) en dan druipt er een rode saus uit. Lekker bruut, ik hou ervan!

Als je je auto in z’n vrij zet, even met de pook wiebelen. Waarom doen wij dat???
Ben je bang dat hij niet in de goede stand staat? Merk je snel genoeg hoor. Uitrekenen hoe lang je nog kan slapen. Mijn motto is als je ligt dan rust je ook, maak je niet zo druk met stress slaap je slecht. Handdoeken op kleur, kopjes met de oortjes dezelfde kant op,tegen jezelf praten (zeg niet dat het tegen je hond of kat hebt, die luisteren niet die wachten alleen op eten of een kroel).

Iedereen heeft dus zo wel trekjes of tics en velen noemen het OCD (vaak een modewoord). Vaak is het geen tic maar een gewoonte, onze hersenen maken het ons makkelijk door automatisch gedrag in gang te zetten bij dagelijkse dingen. Het schijnt efficiënt te zijn want dan hoeven we er niet al te veel over na te denken. Voor nu ga ik huppelend over de laminaatvloer om de naden niet te raken naar de voordeur, controleer ik tig keer of ik mijn sleutels wel heb en loop ik nog 3 keer terug om te kijken of de deur wel op slot zit, want da’s zo lekker efficiënt.;)

Wat is jullie rare gewoonte of tic?
x Q

‘Doe het facking zelf’, “een zelfhulpboek waar je geen reet aan hebt”

Een boek om je na te laten denken over dagelijkse dingen. Met humor, sarcasme en vooral zelfspot. Uitgedaagd door een vriendin om over dagelijkse zaken maar eens een boek te schrijven.

In het boek kom je er gaandeweg achter dat je alles in het leven toch echt zelf moet doen, ervaren en onderzoeken (met soms een beetje hulp). Lezers geven aan dat ze het hebben gelezen met een lach en een vochtig oog. De herkenbaarheid, het ja knikken, het lachen, het zit er allemaal in.

Te bestellen bij Bol.com of bij de lokale boekhandel.