Q schreef een boek. Het proces begon als volgt: Van Twitter naar blogs, van blogs naar een boek. ‘Doe het facking zelf’, “een zelfhulpboek waar je geen reet aan hebt”, zo stelt Q zelf.  Localhotspots vind haar humor en zelfspot erg leuk om te lezen en wil dit met jullie delen. Hou je er niet van, scroll dan verder 😉

Alle ballen in de lucht houden, blijft een uitdaging.

De klassieke ballen hoog houden is niet altijd makkelijk als ouder. Ook niet als je alleenstaand bent. De afgelopen 14 jaar had ik wel relaties maar woonde niet samen en het zijn niet zijn kinderen he!. Dus mijn tijd verdeelde ik tussen kinderen en werk. En soms aan mijn relatie…Je probeert iedereen altijd maar tevreden te stellen, je kinderen, je werkgever, je partner je vrienden en familie. Soms was (is) het niet te doen. Maar ja je moet he….jezus Q dat klinkt dramatisch, dat is het niet hoor! Soms….als je eindelijk al dat duivelsgebroed de
deur uit hebt gekregen, je je telefoon op stil hebt (behalve de kinderen, de vaders van je kinderen, je partner,je beste vriendin of de personen waar je kinderen verblijven) wil je alleen maar rust. Maar dan voel je je lullig dat je niets afspreekt met je partner want je bent eindelijk een keer zonder kinderen en dat weekend in bed doorbrengen lijkt verleidelijk. Of een keer samen op stap of naar een feestje… Soms ben je gewoon helemaal kapot, op, moe, kortom naar de klote.

Je denkt dat als je een keer een avondje alleen thuis bent dat men denkt, die zit iedere avond thuis waarom spreekt ze nu niet af nu ze een keer kan. Mensen, de stilte is een verademing en geeft aan de andere kant een schuldig gevoel. Dus na een uurtje pak je toch maar die telefoon en app je die vriendin, gaat op stap of duikt het hele weekend met je partner het bed in.

Eigenlijk moet je dat niet doen he….dat weet je best. Maar ja die sociale druk …die teleurgestelde mensen. Mensen die je minder vaak uitnodigen omdat je vanwege dekinderen of werk niet vaak af kunt spreken. Of mensen die een hekel hebben aan drukke kinderen…nou daar is de deur die van mij zijn niet te houden en zijn (soms) ongeleide projectielen. Zo verwaterde vriendschappen en verminderde de apjes, uitnodigingen en haakte de mannen af.

En wat er overblijft zijn de uitstapjes naar de supermarkt terwijl je de kinderen een uurtje alleen thuis laat in de hoop dat je genoeg pleisters in huis hebt, de rookmelders werken. Je hebt in je achterhoofd, later als ze wat groter zijn is het ook wel eens mijn tijd. Nou de uitspraak kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen klopt gewoon. Want waar ik dacht dat het makkelijker zou gaan, gaat het juist moeilijker. De oudste is net op zichzelf gaan wonen dus die tijdelijke toezichthouder is afgevallen. En de gedachte red ze het wel, heeft ze het leuk, is ze wel gelukkig gaan onbeperkt door je hoofd. Ik gun het haar en ben facking trots maar ik was er gewoon nog niet aan toe. Die andere 2 kun je ondanks hun leeftijd niet altijd zo maar alleen thuis laten. 50% kans dat het goed gaat en ze elkaar niet in de haren vliegen (ik zeg het netjes geloof mij, soms is het een oorlog). Het zijn al 2 echte kerels…maken zelf wat te eten klaar als ze honger hebben (de hele dag dus want pubers blijven eten, verbazingwekkende hoeveelheden).

Mijn tijd komt nog wel! En heus ik doe leuke dingen het is geen opgave , mocht dat zo overkomen. Ik vind mijn kinderen fantastisch , ik heb een leuke baan. En ik heb heus wel vrienden. Iedere levensfase is anders… Door al dat lockdowngebeuren en de ellende in de wereld kan ik gewoon niet meer in de zorgeloze flow komen.

Ik sprak daarover met mijn oudste vriend, hij is 91 en een wijs man. Zijn woorden waren: Dat komt door je leeftijd, iedere generatie maakt wel een crisis mee het is alleen de leeftijd hoe we er om mee gaan. Wat bedoel je daar precies mee was mijn wedervraag. Nou in de jaren 70 hadden we een oliecrisis. Daar heb jij weinig van meegekregen want je was een peuter/kleuter.

In de jaren 80 was er een woon en werkgelegenheids crises. Kreeg jij ook niets van mee want je was kind/puber. De jaren 90 hadden we een enorme economische terugval maar jij was jongvolwassen en zorgeloos ging je de wijde wereld in en leefde je leven.. In de jaren 00 had je de internetcrisis. Beleggingen gingen mis en de beurs zakte met de minuut. Jij had een gezin en had andere dingen aan je hoofd, luiers, groter huis met tuin. En nu ben je op een leeftijd dat je de tijd hebt om bewust na te denken, hebben we onbeperkt toegang tot 24/7 nieuws. Komt alles direct bij je binnen. Leg die telefoon weg, lees af en toe de krant.

Kijk een keer het journaal. Lees een boek, spreek af met je vrienden. Morgen komt de zon weer op en is er weer een mooie verse dag. En schenk nu nog maar een koffie voor mij in….en neem jij er nog maar een glaasje water bij want het is hier niet warm, je bent gewoon in de overgang.

Carpe diem mensen …Q

‘Doe het facking zelf’, “een zelfhulpboek waar je geen reet aan hebt”

Een boek om je na te laten denken over dagelijkse dingen. Met humor, sarcasme en vooral zelfspot. Uitgedaagd door een vriendin om over dagelijkse zaken maar eens een boek te schrijven.

In het boek kom je er gaandeweg achter dat je alles in het leven toch echt zelf moet doen, ervaren en onderzoeken (met soms een beetje hulp). Lezers geven aan dat ze het hebben gelezen met een lach en een vochtig oog. De herkenbaarheid, het ja knikken, het lachen, het zit er allemaal in.

Te bestellen bij Bol.com of bij de lokale boekhandel.